هيجدهم  ارديبهشت به عنوان روزي تاريخي در تاريخ ترکمنصحرا ثبت خواهد شد. ترکمنصحرا براي نخستين بار در تاريخ معاصر خود در "فرصتي طلائي" 4  نماينده را به مجلس مي فرستد. (اگر در اين مرحله از انتخابات در آرا مردم ترکمن دستکاري نشود،  انتخاب نفر چهارم از آق قلا و گرگان حتمي است.) انتخاب 4 نماينده ترکمن به مجلس شايد در کليت نظام و کشور تعيين کننده نباشد ولي براي ترکمن ها ي ايران اين امر سرنوشت ساز است و همچنين ارزشي سمبليک نيز دارد.

آنها متحد و يکپارچه اند. آنها خواست هاي قانوني خود را مي خواهند و آنها بالاخره مي خواهند که به تقيسم ناعادلانه ترکمنصحرا در خراسان و استان گلستان پايان داده شود. شايد اين امر بزودي انجام نگيرد ولي اولين گام در اين جهت برداشته شده است. آنها مي خواهند که استاني بنام ترکمنصحرا ايجاد گردد. شايد اين امروز ميسر نشود ولي اين آرزوي تمامي ترکمنهاست و اين آفتاب تابان براي هميشه در پشت ابرهاي سياه و وحشت نخواهد ماند.

ترکمن ها توانستند به خودآگاهي ملي دست يابند. آنها نه طرفدار اصلاح طلبان بوده اند و نه طرفدار افتدارگرايان. ملت ترکمن براي زيست خود، حفط ماهيت ملي و ديني خود و تعيين سرنوشت خود اولين گام را جهت نائل شدن به آن برداشته است. اين نشان مي دهد که تبليغات دروغين در آنها تاثيري نداشته است. آنها اکنون جهت بدست آوردن حقوق قانوني خود برمي خيزند. مادران ترکمن با فروش شير گاو و با فروش دستبافت هاي خود توانستند فرزندانشان را به دانشگاههاي کشور بفرستند و توانستند در آنها نه غرور کور، بلکه غرور ي سالم و ملي ترکمن را زنده نگهدارند و اکنون آنهمه تلاش ها نتيجه داده است.

هنوز زمان جشن و پايکوبي پیروزی این جنبش بزرگ فرا نرسيده و لي مژده آن بزودي مي رسد.

پيروزي تاريخي جنبشي که در تاريخ معاصر ترکمن از عثمان آخون آعاز و با جنبش ملي سراسري ترکمن دراوايل انقلاب ادامه و اکنون به نوعي ديگر و شکلي ديگر در بوته آزمايش قرار گرفته است.